PAMIĘĆ KOMÓRKOWA, CZYLI WDRUKOWANE WSPOMNIENIA?
Co decyduje o wyborze wspomnień? Życie przypomina siedzenie w kinie. Pstryk! I oto ja: dziecko pałaszujące ptysie (…). Pstryk! Minęły dwa lata i siedzę na kolanach u babci (…). To jedynie chwilki – a między nimi długie puste przestrzenie miesięcy czy nawet lat. Gdzie się wtedy było? Przywodzi to na myśl jedno z pytań Peer Gynta: Gdzie byłem, ja, prawdziwy, cały? – A. Christie
Wspomnienia – czym są? Dlaczego temat wspomnień komórkowych jest taki ważny? Wspomnienia powracają do nas w różnych momentach codziennego życia. Często zdarza się, że dzięki zmysłowi węchu, współpracującym ściśle z układem limbicznym przypominają nam się najpiękniejsze lub najgorsze chwile naszego życia. Zapach, znana piosenka, błysk w czyichś oczach może przypomnieć nam nawet bardzo dalekie wspomnienia z wczesnego dzieciństwa. Temat pamięci komórkowej wydaje się być niezwykle interesujący. Wszystko byłoby pięknie, gdybyśmy mieli w swoich komórkach zmagazynowane tylko dobre i pozytywne wspomnienia. Jednak jest całkiem inaczej. Każdy człowiek posiada mnóstwo zakodowanych wspomnień komórkowych o destrukcyjnym, negatywnym znaczeniu. Na szczęście każde wspomnienie komórkowe można uzdrowić. Każde negatywne wspomnienie komórkowe jest wspomnieniem opartym na lęku. Im silniej pod kątem emocjonalnym przeżywaliśmy jakieś wydarzenie w naszym życiu, tym mocniej strach oraz różne inne destrukcyjne, pokrewne jemu emocje, odcisnęły się w pamięci każdej komórki naszego ciała. Dzieje to się głównie za pomocną hormonów i innych substancji chemicznych, które dokonują odcisku w pamięci komórki. W ten sposób powstaje negatywna pamięć komórkowa.W przypadku wydarzeń życiowych, podczas których doświadczaliśmy wszelakich emocji i uczuć, wywodzących się od jednej głównej emocji strachu (wina, żal, smutek, przygnębienie, wstyd, złość, nienawiść, gorycz, obojętność, wstręt, niepokój, zazdrość, pogarda, i wiele innych), powstaje ich informacyjny, wibracyjny zapis w komórkach naszego ciała. Określane są one jako negatywne wspomnienia komórkowe. Emocjonalna intensywność doświadczania decyduje o sile odcisku takiego wspomnienia.
Takie wspomnienia są kodowane w naszej pamięci komórkowej od chwili naszego przybycia na ten świat. Bardzo silny odcisk pozostawiają po sobie wspomnienia nabyte do szóstego roku życia, ponieważ nasz mózg pracuje wtedy na falach delta (do drugiego roku życia) oraz theta (od drugiego do szóstego). W tym czasie przyswajamy wszystko do swojej podświadomości, bez rozróżnienia i przepuszczenia przez filtr samoświadomego umysłu. Częstotliwości fal delta i theta są tymi które towarzyszą również podczas stanu transu hipnagogicznego, czyli u pacjenta, któremu hipnoterapeuta wgrywa nowe przekonania. Przez pierwsze sześć lat życia jesteśmy dosłownie programowani! Wspomnienia komórkowe do szóstego roku życia mają bardzo mocny wpływ na nas, przez resztę naszego życia w tym wymiarze. Z tej racji, że miały miejsce w czasie, z którego mało co pamiętamy, to ulokowane są głęboko w naszej podświadomości, przez co ciężej zdać sobie z nich sprawę. W dalszej części życia, największy odcisk w pamięci komórkowej. tworzą wszelkie traumatyczne doświadczenia, generujące silny ładunek emocjonalny. Wnętrza komórek ciała kryją w sobie także wspomnienia i zapisy doświadczeń naszych przodków. Zarówno radosne, jak i również te wypełnione bólem i traumą. Wspomnienia pokoleniowe mogą przyjąć postać niszczycielskich wirusów. Im więcej adrenaliny zostało wydzielonych podczas wydarzenia w życiu naszego przodka, tym silniej takie wspomnienie odciska swój ślad w pamięci komórkowej. Większe jest prawdopodobieństwo tego, że takie nieuleczone wspomnienie zostanie przekazane kolejnym pokoleniom jako tzw. choroba genetyczna.
Posiadamy w sobie również zapisy pamięci naszych poprzednich wcieleń. Każda pojedyncza komórka naszego ciała zawiera informację o całym naszym istnieniu. Najbardziej traumatyczne wspomnienia komórkowe mające miejsce we wcześniejszych wcieleniach, również mogą wpływać na nas w obecnej inkarnacji tu i teraz.
Wszystkie negatywne wspomnienia komórkowe wywierają wielki wpływ podczas naszego życia. Oddziałują na dwie najważniejsze dziedziny życia: kondycje ciała fizycznego, czyli stan naszego zdrowia, a także jakość naszego życia – treść i kształt naszych przyszłych doświadczeń życiowych.
„Dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało Twoim życiem, a Ty będziesz nazywał to przeznaczeniem”
– Carl Gustav Jung
Negatywne wspomnienia komórkowe, przez dalszą część życia przyczynia się do produkcji stresu w ciele. W chwili gdy doświadczamy okoliczności, które są chociażby w małym stopniu podobne do oryginalnego bolesnego doświadczenia, nasza podświadomość automatycznie odwołuje się do zapisu pierwotnego wydarzenia w pamięci komórkowej. Wspomnienia komórkowe tworzą nasze przekonania. Przekonania, z którymi idziemy przez życie biorą się przede wszystkim z naszych wcześniejszych doświadczeń życiowych, albo są nam narzucone przez otoczenie i środowisko. Podam proste przykłady, aby lepiej to zrozumieć. Ktoś kto doświadczył zawodu miłosnego, może wyrobić w sobie przekonania, że miłość nie istnieje. Przechowywane w pamięci wspomnienie tego doświadczenia, jest tym co tworzy takie przekonania. Ktoś kto został w pewnym momencie życia oszukany, może stworzyć przekonanie, że nie należy nikomu ufać. Również wspomnienie tego doświadczenia odpowiada za takie przekonanie. Ktoś kto w pewnym momencie swojego życia po prostu zawiódł, może przez resztę życia żyć w poczuciu winy z przekonaniem, że jest kimś małym, niegodnym. Ktoś komu nie powiódł się biznes, może do końca życia trwać w przekonaniu, że pieniądze, bogactwo czy sama obfitość, nie są w stanie w prosty, płynny i swobodny sposób pojawić się w jego życiu. Podobnie w przypadku gdy ktoś kto przeżył spowodowany problemami finansowymi, stresujący okres w swoim życiu, stanie w obliczu zagrożenia posady w swojej obecnej pracy. Podświadomość takiej osoby zacznie odwoływać się do wcześniejszego wspomnienia komórkowego z wcześniejszego, trudnego etapu życia. Na podstawie tego pierwotnego wspomnienia, osoba ta będzie reagować, mieć przekonania i czuć emocje. Chyba, że jest się dostatecznie obudzonym i świadomym tego, że w swojej prawdziwej istocie jest się przejawem czystej, uniwersalnej, kosmicznej świadomości, wybiegającej daleko poza formę i każdą identyfikację, która jedynie doświadcza życia w tym wymiarze za pomocą małego, stworzonego przez umysł „ja”. Dzięki takiej świadomości jest się w stanie nie utożsamiać ze swoją sytuacją i historią życiową. Taka przebudzona jednostka inaczej – z szerszej perspektywy nieuwarunkowanego umysłu – też interpretuje każde swoje doświadczenie, więc siłą rzeczy nie będzie odbierać i odczuwać emocjonalnie tego co akurat doświadcza jako negatywnego, „nie tworząc” w tej sposób własnej negatywnej pamięci komórkowej. Ale do tego długa i daleka droga
Informacje i sygnały pochodzące z naszych wspomnień komórkowych współistnieją w pętli zwrotnej z naszym mózgiem. Nieświadomie lub świadomie rządzą naszymi wyborami. Wybory decydują o sytuacji życiowej. Przekonania i wspomnienia komórkowe, czyli nasza podświadomość tworzy nasze życie. Nasza postawa, reakcje, przekonania, zachowania, myśli i emocje, w głównej mierze są skutkiem naszych wspomnień komórkowych. W ciągu dnia, przez 95 % czasu działa nasza podświadomość, więc siłą rzeczy nasze życie będzie wyglądało tak jak wygląda podświadomość.
Negatywne wspomnienia komórkowe, czyli takie, które wypływają z lęku doprowadzają do pojawienia się negatywnych objawów w ciele. Są one główną przyczyną chorób i urazów. Zaburzone wspomnienia komórkowe są również powodem powstawania urazów psychicznych, depresji czy nałogów. Przewlekły ból oraz choroby są spowodowane głównie zastygniętymi negatywnymi emocjami, tłumionymi w podświadomości. Negatywne wspomnienie komórkowe to nic innego jak wzorzec energetyczny zapisany w komórkach ciała – w energetyczno-informacyjnym polu komórki. Wzorzec taki ma niską, destrukcyjną częstotliwość wibracyjną. Pamięć komórkowa zakodowana tego rodzaju wspomnieniami (zaprogramowana energetycznymi wirusami opartymi na lęku) jest przyczyną tworzenia się stresu w naszym ciele – pobudza ona reakcję stresową w organizmie. To dlatego ciała współczesnych ludzi są dosłownie przesiąknięte stresem. Stres zmienia nasze komórki na tryb samoobrony, powodując, że nasz autonomiczny system nerwowy musi walczyć. W efekcie tego, po jakimś czasie układ odpornościowy przestaje działać, czego następstwem jest pojawienie się zaburzeń fizycznych.
„Wspomnienia człowieka wpływają na jego życie, teraźniejszość i przyszłość. Ważne jest, by zmienić nastawienie do przeszłych negatywnych zdarzeń i każde życiowe doświadczenie ocenić jako sensowne i wartościowe. Jest tak dlatego, że to nie zdarzenia są decydujące dla naszego zdrowia i szczęścia, ale nasz do nich stosunek. Dlatego za wszelką cenę należy zmienić mentalnie wszystkie negatywne obrazy w swoim wspomnieniach w pozytywne, uwolnić wartościujące osądy i ładunki emocjonalne związane ze wspomnieniami”
Olga Hausermann Potschtar, Klaus Jurgen Becker – „Rosyjska medycyna informacyjna”
P.S. A ty do jakiego wspomnienia powracasz najczęściej? 😉
